Ekspozycja zawodowa to narażenie pracownika na kontakt z materiałem zakaźnym w związku z wykonywaną pracą, w wyniku naruszenia ciągłości skóry przez: zakłucie, zadrapanie, skaleczenie narzędziem zanieczyszczonym materiałem zakaźnym, zachlapanie błon śluzowych lub uszkodzonej skóry oraz długotrwały kontakt skóry z dużą objętością materiału zakaźnego.
Postępowanie po ekspozycji zawodowej
W przypadku ekspozycji zawodowej konieczne jest odnotowanie wypadku w pracy w dokumentacji pracownika.
Zasady finansowania zawodowej PEP
Profilaktyczne leczenie poekspozycyjne ze styczności z ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV), do którego doszło w wyniku wypadku w trakcie wykonywania czynności zawodowych, jest finansowane przez pracodawcę albo zlecającego prace art. 41 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi – Dz. U. z 2013 r., poz. 947). Poprzez ten zapis ustawa zapewnia każdemu pracownikowi lub zleceniobiorcy, w tym także pracownikom kontraktowym, możliwość profilaktycznego otrzymania leku antyretrowirusowego na koszt pracodawcy lub zlecającego pracę.
Finansowanie PEP pracownikom kontraktowym
Osoba fizyczna pracująca w ramach „samozatrudnienia” nie jest sama dla siebie pracodawcą.
Zgodnie z art. 22 § 11 obowiązującego kodeksu pracy, zatrudnienie w warunkach charakterystycznych dla stosunku pracy jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez względu na nazwę zawartej przez strony umowy.