Program Edukacyjny
Rozwiń Zwiń
Jedynym sposobem zapobiegania zakażeniu HIV jest profilaktyka.
W przypadku ekspozycji na materiał zakaźny stosuje się leki antyretrowirusowe, które także są profilaktyką zakażeń HIV (Treatment as Prevention – TASP). Wprowadzenie leczenia spowodowało spadek liczby zachorowań na AIDS oraz spadek śmiertelności z powodu AIDS w krajach rozwiniętych. Ma ono również znaczenie prewencyjne, gdyż u osób objętych terapią antyretrowirusową (ARV) dochodzi do zmniejszenia liczby kopii wirusa krążącego we krwi, co powoduje zmniejszenie zakaźności tych osób dla populacji osób zdrowych. Ponadto, jak wykazują prowadzone badania, leczenie antyretrowirusowe jest ekonomicznie efektywne, gdyż zmniejsza całkowite koszty wydatkowane na leczenie osób żyjących z HIV.
Programem leczenia antyretrowirusowego (ARV) objęte są wszystkie osoby zakażone HIV w tym:
Kobieta zakażona HIV, która w czasie ciąży przyjmuje leki antyretrowirusowe, ma około 99% szans na urodzenie zdrowego dziecka. W związku z powyższym, kobiety w ciąży, a także planujące zajście w ciążę, stanowią jedną z grup, u których badanie w kierunku zakażenia HIV jest szczególnie wskazane.
W przypadku ekspozycji zawodowych zgodnie z art. 41 ust. 5 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi – (Dz. U. z 2013 r., poz. 947) to pracodawca lub zlecający pracę pokrywa koszty profilaktyki poekspozycyjnej, w tym oczywiście koszty leków antyretrowirusowych.
Obecnie, jako dodatkowa metoda profilaktyki HIV wprowadzana jest profilaktyka przedekspozycyjna zakażenia HIV (PrEP), czyli stosowanie leków antyretrowirusowych u osób niezakażonych HIV, przed ekspozycją na zakażenie, w celu zmniejszenia ryzyka tego zakażenia, głównie w związku z kontaktami seksualnymi. Ma to na celu uniemożliwienie namnażania się wirusa po wniknięciu do komórki. Nowe zakażenia dotyczą głównie mężczyzn mających kontakty seksualne z mężczyznami (MSM). W Polsce PrEP zlecany jest przez lekarza i realizowany na koszt pacjenta.
